Τι είναι η Ζέα και γιατί απαγορεύτηκε στην Ελλάδα;
Ζέα | Για
τους περισσότερους Έλληνες η ζέα είναι μία άγνωστη τροφή. Όχι άδικα, θα
έλεγε κανείς, αφού για πολλά χρόνια το δημητριακό είχε εξαφανιστεί από
τη χώρα. Στις αρχές της δεκαετίας του 30, ένας νόμος για άγνωστη μέχρι
στιγμής αιτία απαγόρευσε όχι μόνο την καλλιέργεια της ζέας στο εσωτερικό
της χώρας, αλλά ακόμη και το να αναφέρεται ως όρος στα λεξικά.
Όπως
ήταν λοιπόν αναμενόμενο με το πέρασμα των χρόνων, το δημητριακό
ξεχάστηκε, ενώ οι μετέπειτα γενιές δεν έμαθαν καν την ύπαρξή του.
Οι
Έλληνες στερήθηκαν έτσι για πολλά χρόνια ένα πολύτιμο αγαθό, το οποίο
βέβαια άλλες χώρες συνέχιζαν να καλλιεργούν και να απολαμβάνουν. Πολλές
θεωρίες συνωμοσίας έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί γύρω από αυτή την
εξαφάνιση.
Αυτό που έχει σημασία όμως είναι πως το δημητριακό τα
τελευταία χρόνια έχει αρχίσει αργά και σταθερά να επανέρχεται στη χώρα,
ενώ το μόνο που μένει είναι να εξοικειωθούμε μαζί του και να αρχίσουμε
να το χρησιμοποιούμε.
Γιατί
οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν τόσο έξυπνοι; Η απάντηση για πολλούς
είναι μια και στηρίζεται στις αρχές που έθεσε ο πατέρας της Ιατρικής ο
Ιπποκράτης, που έλεγε «νους υγιής εν σώματι υγιεί» και «φάρμακο σου είναι η τροφή σου».
Στηριζόμενη
σε αυτές τις ρήσεις, η κ. Δήμητρα Τυλλιανάκη, χειρουργός οδοντίατρος,
αν και ξεκίνησε από την κλασική ιατρική, στην πορεία ασχολήθηκε και με
την ομοιοπαθητική αλλά και τη διεξοδική μελέτη των διατροφικών συνηθειών
στις εποχές του Ιπποκράτη και του Πυθαγόρα.
Ο λόγος που το έκανε ήταν για να απαντήσει σε ένα ερώτημα που τη βασάνιζε έντονα. «Γιατί παρά την εξέλιξη της επιστήμης θερίζουν οι ασθένειες;
Ο καρκίνος, τα καρδιοεγκεφαλικά και τα αυτοάνοσα νοσήματα;»
Ψάχνοντας τις απαντήσεις άρχισε να αμφισβητεί τη θεραπεία μόνο με
φάρμακα και στάθηκε στην ολιστική αντιμετώπιση του ανθρώπου. Μάλιστα η
ίδια αν και μαραθωνοδρόμος, διαπίστωσε ότι παρά τον υγιεινό τρόπο ζωής
της, έκανε και λάθη, που δε γνώριζε.
Ένα
από αυτά… κατανάλωνε ψωμί και μακαρόνια, κατανάλωνε δηλαδή σιτάρι. Και
τι το «κακό» έχει το σιτάρι; Γλουτένη. Μια ουσία που βρίσκεται παντού
στη σύγχρονη διατροφή και κρατάει σε «υπνηλία» τον εγκέφαλο.
Οι αρχαίοι,
σιτάρι δεν έβαζαν στο στόμα τους. Διότι δεν υπήρχε. Καλλιεργούσαν το
δημητριακό Ζέα, πλούσιο σε μαγνήσιο που θεωρείται η τροφή του εγκεφάλου.
«Πριν
ασχοληθώ με τη μελέτη της Ιπποκράτειας διατροφής, νόμιζα ότι έκανα καλή
διατροφή, αλλά δεν έκανα. Κατανάλωνα ψωμί και μακαρόνια. Όπως
διαπίστωσα στη συνέχεια, στην αρχαιότητα δεν έτρωγαν στάρι. Υπήρχε ένα
δημητριακό το «Ζέα» το οποίο είναι πλούσιο σε μαγνήσιο, «τροφή» του
εγκεφάλου.
Για αυτό και οι προγονοί μας ήταν έξυπνοι. Υπάρχει μεγάλη
πιθανότατα αυτό να οφείλεται στο ότι δεν έτρωγαν στάρι που έχει
γλουτένη, ουσία που συγκολλάει τις νευρικές απολήξεις και δεν αφήνει τον
εγκέφαλο να σκεφτεί ελεύθερα και να δημιουργήσει.
Τι
είναι η Ζέα;
Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της
διατροφής των αρχαίων. Αναφέρεται και ως Ζειά, βρίζα, όλυρα, Emmer και
ορισμένες φορές συγχέεται με το ασπροσίτι (γερμαν. Dinkel), ή τη Σίκαλη,
ή ακόμα και με το καλαμπόκι, μια και η λέξη Zea (Zea mais) είναι η
επιστημονική ονομασία του αραβοσίτου.
Η θρεπτική του αξία είναι
αδιαμφισβήτητη, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η ετυμολογία της λέξης
“ζείδωρος” (αυτός που δωρίζει ζωή) προέρχεται απο αυτό το δημητριακό.
Αυτό άλλωστε είναι και το κύριο ζητούμενο της ''βελτίωσης'' των σιτηρών.
Ζει (ζειαί (πληθυντικός του ζειά)) + δώρος (δώρον) [Λεξικό της Νέας
Ελληνικής Γλώσσας/ Γεώργιος Δ. Μπαμπινιώτης, Αθήνα, Κέντρο Λεξικολογίας,
1998]. (Ζειά + δωρέομαι) δωρούμενος (δίδων, παράγων) ζειάς [Λεξικόν
Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης/ Ιωάννου Δρ. Σταματάκου, Αθήνα,
Βιβλιοπρομηθευτική, 1994].
Μετά
απο μακρόχρονη λησμονιά, οι νεότεροι επιστήμονες το ''ανακάλυψαν'' ξανά
και κυρίως μετά τις έρευνες του Άγγλου Allen. Η ζέα είναι δημητριακό
που περιέχει 40% μαγνήσιο επιπλέον των άλλων δημητριακών. Το συστατικό
αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των κραμπών που εμφανίζονται συνήθως μετά
απο πολύωρη ποδηλασία.
Είναι σημαντική όχι μόνο για τις ίνες και τα
μέταλλα που περιέχει αλλά κυρίως για το μαγνήσιο που ενεργοποιεί τις
ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Αποκαλείται μαγνήτης της Ζωής.
Το ποσοστό του αμινοξέος λυσίνη (Lycin) που περιέχει είναι το συστατικό
των πρωτεϊνών που αυξάνει την πεπτικότητα τους, ενισχύει το
ανοσοποιητικό σύστημα και είναι το βασικό στοιχείο στην βιοχημική
λειτουργία του εγκεφάλου. Βοηθάει στην απορρόφηση θρεπτικών συστατικών
(Ca, Mg κ.α.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου